Urządzenie pokazane na rysunku to R-C4A. Wybierz tryb EMS i wybierz nogę lub biodro. Dostosuj intensywność dwóch trybów kanału przed rozpoczęciem sesji treningowej. Zacznij od wykonywania ćwiczeń zginania i prostowania kolan. Gdy poczujesz, że prąd jest uwalniany, możesz zastosować siłę przeciwko grupie mięśni lub wzdłuż kierunku skurczu mięśni. Zrób przerwę, gdy Twoja energia się wyczerpie, i powtórz te ruchy treningowe, aż do zakończenia.
1. Umieszczenie elektrod
Identyfikacja grup mięśni: Skup się na mięśniach czworogłowych, zwłaszcza na mięśniu obszernym przyśrodkowym (wewnętrzna strona uda) i obszernym bocznym (zewnętrzna strona uda).
Technika umieszczania:Użyj dwóch elektrod na każdą grupę mięśni, umieszczonych równolegle do włókien mięśniowych.
W przypadku mięśnia obszernego przyśrodkowego: jedną elektrodę należy umieścić w górnej jednej trzeciej mięśnia, a drugą w dolnej jednej trzeciej.
W przypadku mięśnia obszernego bocznego: Podobnie umieść jedną elektrodę w górnej jednej trzeciej i jedną w środkowej lub dolnej jednej trzeciej.
Przygotowanie skóry:Oczyść skórę chusteczkami nasączonymi alkoholem, aby zmniejszyć impedancję i poprawić przyczepność elektrody. Upewnij się, że w obszarze elektrody nie ma włosów, aby poprawić kontakt.
2. Wybór częstotliwości i szerokości impulsu
※ Częstotliwość:
Do wzmacniania mięśni stosuj częstotliwość 30–50 Hz.
W przypadku wytrzymałości mięśni skuteczne mogą być niższe częstotliwości (10–20 Hz).
Szerokość impulsu:
Do ogólnej stymulacji mięśni ustaw szerokość impulsu pomiędzy 200-300 mikrosekund. Szersza szerokość impulsu może wywołać silniejsze skurcze, ale może również zwiększyć dyskomfort.
Dostosowywanie parametrów: Zacznij od dolnego końca częstotliwości i szerokości impulsu. Stopniowo zwiększaj w miarę tolerancji.
3. Protokół leczenia
Czas trwania sesji: Staraj się, aby każda sesja trwała 20–30 minut.
Częstotliwość sesji: Wykonuj 2–3 sesje w tygodniu, zapewniając odpowiedni czas na regenerację pomiędzy sesjami.
Poziomy intensywności: Zacznij od niskiej intensywności, aby ocenić komfort, a następnie zwiększaj ją, aż do uzyskania silnego, ale znośnego skurczu. Pacjenci powinni odczuwać skurcz mięśni, ale nie powinni odczuwać bólu.
4. Monitorowanie i sprzężenie zwrotne
Obserwuj reakcje: Obserwuj oznaki zmęczenia mięśni lub dyskomfortu. Pod koniec sesji mięsień powinien być zmęczony, ale nie obolały.
Dostosowanie: Jeśli wystąpi ból lub nadmierny dyskomfort, należy zmniejszyć intensywność lub częstotliwość.
5. Integracja rehabilitacyjna
Łączenie z innymi terapiami: Stosuj EMS jako podejście uzupełniające, wraz z ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi, rozciąganiem i treningiem funkcjonalnym.
Zaangażowanie terapeuty: Współpracuj ściśle z fizjoterapeutą, aby upewnić się, że protokół EMS jest zgodny z Twoimi ogólnymi celami i postępami w rehabilitacji.
6. Wskazówki ogólne
Dbaj o nawodnienie: Pij wodę przed i po sesjach, aby wspomóc funkcjonowanie mięśni.
Odpoczynek i regeneracja: Pozwól mięśniom na odpowiednią regenerację pomiędzy sesjami EMS, aby zapobiec przetrenowaniu.
7. Zagadnienia bezpieczeństwa
Przeciwwskazania: Unikaj korzystania z EMS, jeśli masz wszczepione jakiekolwiek urządzenia elektroniczne, zmiany skórne lub występują jakiekolwiek przeciwwskazania zalecone przez pracownika służby zdrowia.
Przygotowanie na wypadek sytuacji awaryjnej: Dowiedz się, jak bezpiecznie wyłączyć urządzenie w razie dyskomfortu.
Przestrzegając tych wytycznych, możesz skutecznie używać EMS do rehabilitacji ACL, zwiększając regenerację mięśni i siłę, jednocześnie minimalizując ryzyko. Zawsze priorytetowo traktuj komunikację z dostawcami opieki zdrowotnej, aby dostosować program do indywidualnych potrzeb.
Czas publikacji: 08-paź-2024
